Ateizm insan psixikası üçün zəruri sayılan təsəlli və ümidi insanın əlindən alır. Bu ona görədir ki, ateist nöqteyi-nəzər ölümü son dayanacaq hesab edir. Bu baxımdan xərçəng şişi tapılan və yaşamağa ümidi qalmayan şəxsi ateist dünyagörüşü təsəlli edə bilmir, əksinə, onun iztirablarını artırır.
***
Ateizm Allahı çıxdaş etməklə varolmadakı mənanı axtaran insanı nəinki hər növ ümiddən məhrum buraxır, həm də ondakı qeyri-müəyyənliyi mürəkkəb hala gətirir. Çünki ateizm qeyri-müəyyən dünya təqdim edir; ateizmin dünyasında müəyyən edilmiş heç nə yoxdur, hər şey fərdlərin seçiminə buraxılmışdır. Bu baxımdan həyata, dünyaya ateistcəsinə baxış normativ, konseptual həyat tərzi və əxlaq sistemi ilə üst-üstə düşmür.
***
Tanrı yoxdursa, nüfuz yoxdur; nüfuz yoxdursa, göstəriş və qadağalar mənasızdır; “ Tanrı yoxdursa, “hər şey (əxlaqən) icazəlidir”, – demək mümkündür”...
Tanrı yoxdursa, əxlaqı qoruyub-saxlamaq mümkün deyildir. Bəşəriyyət düşünürdü ki, Allah olmadan da əxlaqı mühafizə edə bilər. Amma bu, baş vermədi...
Tanrıya inanmadan, bəlkə də, yaxşı olmaq olar, amma O olmadan xeyir konsepsiyasını əsaslandırmaq mümkün deyil...
