Səssizlik sadəcə səsin olmaması deyil – bu, beynin və ruhun dərindən təmas qurduğu bir vəziyyətdir. AzPost bildirir ki,mMüasir dövrün fasiləsiz informasiya axını içində insanlar səssizlikdən çox zaman qaçır. Lakin elmi və psixoloji araşdırmalar göstərir ki, bu insan psixikası üçün faydalı, hətta şəfalı təsirə malikdir.
2013-cü ildə aparılan bir tədqiqatda müəyyən olunub ki, gündə cəmi iki dəqiqə səssizlik beyində hipokamp adlı yaddaş mərkəzində neyron inkişafını stimullaşdıra bilər. Yəni səssizlik yaddaş və emosional tarazlıq üçün real təsir gücünə sahibdir.
Heç danışmadan bir gün keçirmək isə sadəcə təcrübə deyil – bu, daxili səslə təmas və fərdi təkamül yoludur. Sözsüzlük zamanı insan öz düşüncələrini daha aydın eşidir, refleksiya qabiliyyəti artır, qərarvermə prosesi sadələşir.
Səssizlik həmçinin stress hormonu olan kortizolun səviyyəsini aşağı salır. Xüsusilə şəhər həyatında yüksək səslərin yaratdığı daimi psixoloji gərginlik səssizliklə müvəqqəti olaraq tarazlana bilər. Bu səbəbdən bir çox meditasiya və terapiya metodları bunun üzərində qurulub.
Digər tərəfdən, səssizliyin uzunmüddətli və məcburi forması – məsələn, sosial təcrid – mənfi psixoloji nəticələr doğura bilər. Burada fərq onun könüllü və ya zorakı şəkildə baş verməsindədir.
Nəticə olaraq, insan beyninə ən təsirli istirahət üsullarından biri məhz şüurlu səssizlikdir. Gündə bir neçə dəqiqə səssizlik təcrübəsi belə psixi yüklənməni azaldır və zehni balansı bərpa edir.
